- drugoroczny
- drugoroczny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, drugorocznyni {{/stl_8}}{{stl_7}}'powtarzający tę samą klasę, uczący się drugi rok w tej samej klasie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drugoroczny uczeń. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
drugoroczny
Look at other dictionaries:
drugoroczny — drugorocznyni «uczący się drugi rok w tej samej klasie» Drugoroczni uczniowie … Słownik języka polskiego
drugo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych określający cechę podrzędności, kolejności, następstwa tego, do czego się odnosi człon drugi, np. drugorzędny, drugoplanowy, drugoroczny» … Słownik języka polskiego
drugoroczność — ż V, DCMs. drugorocznośćści, blm rzecz. od drugoroczny … Słownik języka polskiego
repetent — m IV, DB. a, Ms. repetentncie; lm M. repetentnci, DB. ów «uczeń drugoroczny, powtarzający daną klasę» W klasie było kilku repetentów. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
